Zaterdag 28 januari, zijn we met een boot van Abel Tasman Seashuttle vanaf het strand voor onze camping naar het Abel Tasman National Park gevaren. Eerst een stuk langs de kust om te genieten van het uitzicht vanaf de zee op het land zoals Abel Tasman dat heeft moeten zien.

Vervolgens een stukje teruggevaren waarna wij in Bark Bay werden afgezet. Het was de bedoeling dat wij vervolgens langs de kust ongeveer 11 kilometer terug zouden lopen en dan werden wij weer opgepikt in de bay van Anchorage. Het was geweldig mooi en zeker de moeite waard van het lopen. Aan het einde van de wandeling was er nog een stuk dat wij af konden snijden omdat het laag water was. In deze baai die door de eb was drooggevallen stonden markeringspunten zodat je naar het juiste punt van de drooggevallen baai kon lopen.

Na de wandeling nog een poosje op het strand gezeten voordat de boot kwam om ons terug te brengen naar ons eigenste strandje.

Plotseling algehele paniek op de boot. Wat een paar keer in de maand gebeurd, gebeurde nu ook 'DOLFIJNEN'. Een ieder was laaiend enthousiast met z'n fototoestel of fotocamera in de weer. Zaten mensen eerst stijf op het dek konden ze nu in een beweging overeind komen om van dit mooie natuurverschijnsel te kunnen genieten. Toegegeven het is een bijzonder gezicht om deze majestueuze beesten om en onder de boot te zien zwemmen en uit het water te zien springen. De kapitein van de boot was zo aardig om nog een extra rondje in de baai te varen zodat een ieder de foto kon maken die hij graag wilde.

Helaas aan alles komt een einde en moesten we dit mooie natuur verschijnsel verlaten, en keerden wij naar onze veilige thuishaven terug. We zijn allen lekker gekleurd, gedoucht, omdat de dames weigeren om vandaag voor ons mannen te koken. Het zal waarschijnlijk pizza of een andere maaltijd worden in de plaatselijk Taveerne die Kaiteriteri rijk is. Gisteren hebben de mannen al een kleine voorinspectie gedaan in de plaatselijke bar en de conclusie is dat het bier er goed is.

Annejadi