Werden we vandaag, woensdag de 19^e, wakker met een zonnetje op ons verrijdbare huis in het plaatsje Paihai. Dit was de eerste Top 10 camping. Voor 40 NZ dollar wordt je lid van deze organisatie en dat levert je kortingen op, op deze campings, en 10 procent bij de oversteek naar het Zuidereiland en dat is al voldoende om de kosten van de kaart eruit te halen. Na lekker ontbeten te hebben begon de reis naar de eindbestemming van de dag Kaihu

Onderweg de mooiste vergezichten gezien. Het is niet altijd even prettig om achter in de camper te moeten zitten en zeker niet als je een bochtige weg hebt en die zijn er.

De eerste stop voor een bakje vond plaats in het kleine badplaatsje Opononi. Dit plaatsje is in de jaren 50tig wereldberoemd geworden omdat er een dolfijn was die zonder getraind te zijn vriendschap sloot met de badgasten. Toen de overheid eindelijk doorhad wat dit voor landsbekendheid kon brengen en zij de dolfijn gingen beschermen werd de dolfijn dood op de rotsen gevonden.

Vlak na Opononi werd er zoals zo vaak onderweg een Scenic place aangegeven, dus ff kijken. Nou het was zeker de moeite waard. De Pacific Ocean aan de ene kant en dan een baai aan de andere kant. Jaap en de dames de ene kant op voor mooie plaatjes en Dirk natuurlijk een ander paadje in en even later zagen we hem ver beneden ons op het strand lopen, helaas voor Dirk geen wrak stukken, of schatkisten.

Na enige tijd verder getrokken richting Waipone Kauri Forest, met de wereldberoemde Tane Mahuta 'De God van het woud'. Alleen al het rijden door het woud is al een belevenis. Helaas dus ook erg bochtig. Tane Mahuta heeft een omtrek van 14 meter en is in totaal hoger dan 50 meter. De boom wordt geschat dat deze 2000 jaar oud is, helaas begint de boom van binnenuit ouderdoms verschijnselen te vertonen, in ieder geval indrukwekkend om te zien. Eerst nog ff een bakkie patat gegeten in de plaatselijke snackbar waar de blauwe dampen uit de oven kwamen toen de diepvriespatat erin werd gedaan. Maar eerlijk is eerlijk de patat was goed.

Volgende stop 'Kaihu' werd meteen de eindbestemming van de dag. We maken gebruik van top 10 campings. Dit zijn betaalbare camping met goede faciliteiten, zoals een gezamenlijke keuken waar je lekker je potje kan koken, zodat je geen kookgeurtjes in je camper heb, en het is goed voor de contacten met de locals. Het is echter wel van belang dat je boodschappen doet. Als je zoals wij dit vergeten hadden dan moet je maar wat in elkaar flansen, maar de dames hadden toch kans gezien om met de nodige ingrediënten iets lekker s op tafel te zetten.

Wat ons tot nu toe erg is opgevallen is de vriendelijkheid van de mensen. Zo werden we vandaag ook heel vriendelijk ontvangen op de camping in Kaihu. Na duidelijk gemaakt te hebben dat wij helemaal uit Holland waren gekomen om op het mooiste plekje van de camping te komen staan kregen we ook een heel mooi plekje. Uitzicht over een mooi grasveld met op de achtergrond een berg dicht begroeid met bomen. Idyllisch stroomt er een riviertje lang de camping met daarin forellen, helaas onbereikbaar voor hen die geen boodschappen hadden gedaan. Met een biertje en een wijntje van de late middag zon genoten.

Zij die wel eens iets over Nieuw Zeeland gelezen of gehoord hebben, hebben vast wel eens de kreet Sandflies gehoord. Wij maar denken dat deze beestjes alleen maar voorkomen op het Zuidereiland. Nou niets is minder waar wij werden heel gastvrij, ook door deze vliegjes, op de camping ontvangen. Als je eenmaal een gevoel van jeuk krijgt en je kijkt op je benen dan ben je dus al te laat met smeren en geniet je nog uren na van de kleine beetjes. Wij waren deze vorm van gastvrijheid dan ook snel zat. Maar we klagen niet want het was er prachtig en we hebben tot in de late avonduren, 22.00 uur gingen we plat, genoten van het uitzicht en van de vrijheid.

Morgen gaan we retour richting Auckland en van daaruit naar Coromandel.

Vandaag, 20 januari veel in de auto gezeten en enkele 100den kilometers afgelegd. Veel gezien onderweg en genoten van de vele vergezichten. Het leek af en toe wel op Tele Tubbie land. Mooi glooiend en fascinerend om te zien. Kan het nog mooier worden????? Helaas hebben we nu toch ook mee moeten maken dat de camping vol was en moesten noodgedwongen nog verder rijden. Uiteindelijk beland in het dorpje Ramarama of all places. Een motorhome camp waar mensen ook het gehele jaar wonen. Vooroordelen is niet onze stijl maar er woonde nou niet het Crème de la Crème van de NZ bevolking. Vanmorgen dan ook snel vertrokken nadat wij hadden gecheckte of de camper niet op kistjes stond. De belevenissen van vandaag volgen als wij weer Wifi hebben.